Ο Φάουστ (1926) του Friedrich Murnau (γερμ. Faust – Eine deutsche Volkssage) αποτελεί την πρώτη κινηματογραφική αποτύπωση του μύθου του Φάουστ. Η ταινία του Murnau θα παρουσιάσει στη μεγάλη οθόνη μια εκδοχή του μύθου του Φάουστ που συνομιλεί τόσο με το έργο του Goethe, όσο και με προηγούμενες εκδοχές του, δημιουργώντας τον δικό του Φάουστ. Ο Φάουστ, που θα αποτελέσει την τελευταία γερμανική ταινία του Murnau πριν μετοικήσει στις Η.Π.Α., είχε, όταν πρωτοβγήκε στις αίθουσες στη Γερμανία, σχετικά χλιαρή υποδοχή και αυτό επειδή δεν ήταν πιστή στον Φάουστ του Goethe. Η σκηνοθεσία του Murnau παίζει με το φως, το σκοτάδι και την κίνηση, για να αποτυπώσει την πάλη μεταξύ καλού και κακού. Τα οπτικά εφέ της ταινίας, που ήταν για την εποχή πρωτοποριακά, τα επιμελήθηκε ο Arno Richter, ενώ τον ρόλο του Φάουστ παίζει ο Emil Jannings, συνεργάτης του Murnau και σε προηγούμενες ταινίες. Στο απόσπασμα ο Φάουστ καλεί τον Μεφιστοφελή. Πηγή: Internet Archive .