Στο ποίημα του Γιάννη Βαρβέρη, «Στριπ-Τηζ για παιδιά (Από τη μουσική για το “Sweet Movie” του Μάνου Χατζηδάκη)» (1978), το σχόλιο που συνοδεύει τον τίτλο δηλώνει την εκκίνηση του ποιήματος από τη μουσική της ταινίας του Ντούσαν Μακαβέγιεφ (γεν. 1932), Sweet Movie (1974). Το ποιητικό κείμενο προϋποθέτει τη γνώση του φιλμικού κειμένου (και όχι μόνο της μουσικής της ταινίας) ως όρου για την ανάγνωσή του.
Φαντάσου λοιπόν κάπου στο βάθος έτοιμη μια θάλασσα. Θα μας χρειαστεί. Και φαντάσου τώρα τρένο παιδικό και παιδάκια μέσα. Εκεί ο Θάνος, η Μαρία, η Ελένη κι εγώ μ’ άσπρα χειλάκια χαραγμένα απ’ το ξύδι και το φιλί. Και τ’ άλλα τα παιδάκια στα βαγόνια με σώματα γεμάτα ουλές αραδιασμένα στους διαδρόμους μετά τον άγριον έρωτα, έρωτα πάλι να λαχταρούν. Φαντάσου ακόμα γάτες να δρασκελάν τις σάρκες, γάτες βυθίζοντας το πιο μεγάλο νύχι μέσα στις ουλές: όμως προσέχοντας τη λευκή σάρκα, την άθικτη, όπου υπάρχει. Αρχίζει τότε ο μικρός Θάνος ν’ αυνανίζεται σφυρίζοντας το βαρκάρη του Βόλγα κι εμένανε με πνίγει κάτι σα χλωρίνη, τι μου ’ρχεται τότε και κάνω το σταυρό μου η Ελένη δίπλα ζουπάει τη γόπα της στο στήθος μου μετά βάζει τα κλάματα γυρεύει τη μαμά της τη γόπα της. Στ’ άλλα βαγόνια άλλα πολλά συμβαίνουν που εμείς δεν τα βλέπουμε. Τώρα φαντάσου πως εκείνη τη στιγμή ακριβώς κι αμέσως πριν φουντάρει το τρένο στη θάλασσα μ’ όλους εμάς το τρένο έγινε πιάνο. Άκου…
Γιάννης Βαρβέρης, Το ράμφος, Εγνατία/Τραμ, Θεσσαλονίκη 1978, σ. 45.
