Εντυπωσιακή άνθιση γνωρίζουν τα κόμικς, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, σήμερα. Πληθαίνουν οι ταινίες που στηρίζονται σε αυτά, οι μελέτες για την καταγωγή, την τροπικότητα, τα είδη, την αισθητική και την ιδεολογία του δημοφιλούς μέσου. Αυξάνουν συνεχώς τόσο οι μεταφράσεις, όσο και η πρωτότυπη ελληνική παραγωγή. Δεν είναι λίγα τα ένθετα ή τα αφιερώματα σε εφημερίδες και περιοδικά. Πολλαπλασιάζονται οι εκδηλώσεις και τα φεστιβάλ που αφορούν σε ένα μέσο που για χρόνια αντιμετωπιζόταν ως παραλογοτεχνία ή θεωρούνταν πως απευθύνεται μάλλον στα παιδιά και τους εφήβους, παρά στο ενήλικο ή/και καλλιεργημένο κοινό.

Μια ενδιαφέρουσα αποτύπωση της αλλαγής, που μόλις περιγράψαμε, απαντά στη διάσημη αμερικάνικη κωμική τηλεοπτική σειρά The Big Bang Theory (2007-2019). Οι πρωταγωνιστές είναι λαμπροί επιστήμονες, διάνοιες, που διαβάζουν και συλλέγουν με πάθος κόμικς. Εύγλωττος είναι ο διάλογος του Σέλντον Κούπερ (Sheldon Cooper) με την Έιμυ Φάρα Φάουλερ (Amy Farrah Fowler), το κορίτσι του και διακεκριμένη επίσης επιστήμονα, όταν ο πρώτος τής προτείνει να οργανώσουν μια «μαγική» βραδιά ανάγνωσης κόμικς. Εκείνη, απογοητευμένη, διερωτάται πώς γίνεται ένας τόσο έξυπνος άνθρωπος να ασχολείται με τα κόμικς. Τότε ο Σέλντον απαντά: «Τα κόμικ βιβλία αφηγούνται με τη χρήση της διαδοχικής τέχνης (sequential art). Είναι ένα μέσο που τα ίχνη του απαντούν δεκαεπτά χιλιάδες χρόνια πίσω, στη σπηλιά του Lascaux».

Η λατρεία του τηλεοπτικού ήρωα για τα κόμικς, στις μέρες μας, δεν εντυπωσιάζει και μάλλον δεν προκαλεί αρνητικές αντιδράσεις. Αναμφίβολα αρκετοί από τους τηλεθεατές, η πλειοψηφία μάλλον, μοιράζονται το πάθος του πρωταγωνιστή για την Ένατη τέχνη. Το ενδιαφέρον είναι πως ο Σέλντον αναπαράγει, προκειμένου να υπερασπιστεί την επιλογή του, το πιο δημοφιλές επιχείρημα των θεωρητικών που επιχείρησαν να ορίσουν και κυρίως να απενοχοποιήσουν τα παρεξηγημένα κόμικς.