Στο έργο (1828) του Gustav Hennig, η λιτότητα του προσώπου και η καθαρότητα των γραμμών αναδεικνύουν την απόλυτη συγκέντρωση, τη στιγμή της ανάγνωσης. Ο περίγυρος, το φόντο και τα χρώματα δίνουν τη θέση τους στη διαδικασία της ανάγνωσης αυτή καθαυτή. Το έργο μάς θυμίζει τη διατύπωση του Jacques Leenhardt: «ο αναγνώστης ενδιαφέρεται πριν απ’ όλα για την ανάγνωση αυτή καθαυτή». Από το βιβλίο των Laure Adler & Stefan Bollmann, Les femmes qui lisent sont dangereuses, Flammarion, Παρίσι 2015, σ. 74.