Οι «γραφές του εγώ» αξιοποιούνται συχνά από την ιστορική έρευνα. Σε αντίθεση, όμως, με ό,τι ισχύει για τα κίνητρα του απομνημονευματογράφου, οι αυτοβιογραφούμενοι δεν φιλοδοξούν πάντα να αποτελέσουν πηγή για τον ιστορικό του μέλλοντος και έτσι οι πληροφορίες που δίνουν για πρακτικά ζητήματα, για την κοινωνία μέσα στην οποία ζουν, για την πολιτική ή την οικονομία μπορεί να είναι αρκετά περιορισμένες.

Ο Σπύρος Ασδραχάς αναφέρεται στις πληροφορίες που μπορεί κανείς να αντλήσει από την Αυτοβιογραφία της Ελισάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου. Το απόσπασμα προέρχεται από διάλεξη που δόθηκε στις 7 Μαρτίου 2000 στο Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.