Το 1979 ο Αλέξης Τραϊανός γίνεται ένας ακόμα από τους ποιητές της γενιάς του ’70 που επιμελείται μια ανθολογία. Αυτή τη φορά πρόκειται για μεταφρασμένη ποίηση. Ο τόμος Μεταπολεμική αμερικάνικη ποίηση υπογραμμίζει μια σημαντική στροφή των ελλήνων ποιητών αυτής της γενιάς προς αμερικανικά ποιητικά πρότυπα. Πρόκειται για τους Έλληνες που διεκδίκησαν περισσότερο από οποιουσδήποτε μια σύνδεση με το έργο της beat generation. Υπό αυτή την έννοια το έργο του Λ. Πούλιου είναι το πιο κοντινό στην ποιητική του Allen Ginsberg, ενώ η ποιήτρια Τζένη Μαστοράκη είναι η πρώτη που κυκλοφορεί έναν ολόκληρο τόμο με μεταφρασμένα ποιήματα του πατριάρχη των beat. Στο παρακάτω απόσπασμα από το ποίημα του Αλ. Τραϊανού «Because» η αναφορά στον Allen Ginsberg συμπληρώνει μια γενεαλογία ποιητών που ξεκινά με τον Poe και συνεχίζεται στον Καρυωτάκη.
[...] Έβγαλα τα λεφτά μου Κι ένα κατοστάρικο μόνο βρήκα Πού ’γραφε πάνω του Άλλο πια δεν μπορώ Αφήστε με να φύγω
BECAUSE Αυτός είν’ ένας κόσμος Όπου και τα πράγματα ακόμα Δεν μπορούν να παραμένουν σιωπηλά BECAUSE Αυτός ο κόσμος τρελάθηκε
BECAUSE Μες στο δωμάτιό μου τώρα μπαίνουν Ο Άλαν με το κοράκι του Ο Κώστας με τις κάργες του Ο Άλεν με το λιοντάρι του
Είναι μια βρώμικη νύχτα καπιταλιστική Κι είναι ένας βρωμόκαιρος Όπου και να κοιτάξεις Παντού
Καθόμαστε όλοι μαζί Και παίζουμε ρωσική ρουλέτα
Αλέξης Τραϊανός, Φύλακας ερειπίων. Τα ποιήματα, επιμ. Αλέξης Ζήρας & Στέφανος Μπεκατώρος, Πλέθρον, Αθήνα 1991, σ. 151.