Το αρχαιότερο ελληνικό φιλολογικό σωματείο, ο Παρνασσός, η ίδρυση του οποίου χρονολογείται από το 1865, έχει συνδέσει στενά την ιστορία του με την πνευματική παρακαταθήκη της λεγόμενης «Νέας Αθηναϊκής Σχολής». Στην αίθουσα του «Παρνασσού» «ανακάλυψε» και παρουσίασε στο αθηναϊκό κοινό ο Κωστής Παλαμάς τον «Κάλβο τον Ζακύνθιο», το 1889. Από το 1883 στα μέλη του συγκαταλέγεται ο Γεώργιος Δροσίνης, που βρίσκει εκεί μια εστία για τις πνευματικές του δραστηριότητες. Ο Παρνασσός, λοιπόν, είναι από τα μέρη, όπου συντελέστηκαν οι πνευματικές ζυμώσεις εκείνες που οδήγησαν στη συλλογική παρουσίαση των νέων συγγραφέων της δεκαετίας του 1880. Στα 1919 πια ο ζωγράφος Γεώργιος Ροϊλός απαθανατίζει στον γνωστό πίνακά του μια στιγμή αυτής της δράσης: στα δεξιά της σύνθεσης απεικονίζεται ο Αριστομένης Προβελέγγιος να διαβάζει κάποιο ποίημά του, ενώ από τα αριστερά προς τα δεξιά διακρίνονται οι Γεώργιος Στρατήγης, Γεώργιος Δροσίνης, Ιωάννης Πολέμης, Κωστής Παλαμάς, Γεώργιος Σουρής. Πηγή: Wikimedia Commons .