Η λογοτεχνία δεν γράφεται για να αντικαταστήσει την πραγματικότητα, αλλά για να δημιουργήσει μια νέα πραγματικότητα. Η νέα επικράτεια που η ποίηση ανοίγει, μπορεί να επεκταθεί προς όλες τις κατευθύνσεις. Το κοσμολογικό περιεχόμενο του ποιητικού σύμπαντος μπορεί να ποικίλει.
Το ποίημα Χτίζεται Εκεί που υπήρχε Το Τίποτα Για να συμβολίζει Το Τίποτα Που υπήρχε Στη θέση του.
Γιάννης Πατίλης, Γραφέως κάτοπτρον (1989). Ταξίδια στην ίδια πόλη [Ποιήματα 1970-1990], Ύψιλον, Αθήνα 1993, σ. 225.