Στο κείμενό του «Ευχαριστώ, Wolfgang Amadeus» ο Οδυσσέας Ελύτης έγραψε: «Κυριολεκτικά και μεταφορικά, μία “περίοδος Mozart” επανέρχεται κατά καιρούς στη ζωή μου». Το ποίημα του Ελύτη με τον μουσικό τίτλο «Mozart: Romance από το κοντσέρτο για πιάνο αρ. 20, KV 466» είναι ένα ποιητικό «Ευχαριστώ» στον Mozart.

Όμορφη λυπητερή ζωή Πιάνο μακρινό υποχθόνιο Το κεφάλι μου ακουμπάει στον Πόλο Και τα χόρτα με κυριεύουν

Γάγγη κρυφέ της νύχτας πού με παίρνεις; Από μαύρους καπνούς βλέπω δορκάδες Μες στο ασήμι να τρέχουν να τρέχουν Και δε ζω και δεν έχω πεθάνει

Ούτε ο έρωτας ούτε κι η δόξα Ούτε τ’ όνειρο ούτε δεν ήταν Με το πλάι κοιμούμαι κοιμούμαι Κι ακούω τις μηχανές της γης που ταξιδεύει.

Από τη συλλογή Ετεροθαλή (1974)

Εδώ, το δεύτερο μέρος («Romance») του Κοντσέρτου αρ. 20 σε ρε μινόρε του Mozart, από την Ορχήστρα Lamoureux, υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Igor Markevitch. Στο πιάνο η Clara Haskil (από τη σειρά ηχογραφήσεων της Philips 1951-1960). Περισσότερα για το κοντσέρτο του Mozart βλ. εδώ .