Ο Κώστας Βάρναλης (1884-1974) συχνά χρησιμοποίησε τη σάτιρα ως μέσο καταγγελίας. Στο ποίημα «Η μπαλλάντα του κυρ Μέντιου» σατιρίζεται η καταπίεση του λαού από την κάθε λογής εξουσία. Βασική τεχνική της σατιρικής λειτουργίας του συγκεκριμένου ποιήματος είναι η αλληγορία, η οποία αφορά σε δύο επίπεδα: αναφέρεται σε ένα πρόσωπο, πράγμα ή μια κατάσταση, αλλά παραπέμπει μέσω ενός δικτύου αντιστοιχιών σε κάτι άλλο. Στο συγκεκριμένο ποίημα η πιο δομική αντιστοιχία είναι αυτή του γαϊδάρου «κυρ Μέντιου» στον οποίο καθρεφτίζεται ο λαός. Πηγή: δίσκος Σάλπισμα, Columbia 1978 (ερμηνεία Νίκος Ξυλούρης, μουσική Λουκάς Θάνος).

Για τη σάτιρα του Βάρναλη βλ. Γιάννης Δάλλας, «Κώστας Βάρναλης», Σάτιρα και Πολιτική στη νεώτερη Ελλάδα, Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας, Αθήνα 1979, σ. 207-249.