Στον κινηματογράφο

Πατρίκιος Τίτος

Το σύντομο ποίημα του Τίτου Πατρίκιου, «Στον κινηματογράφο» (1963), αναφέρεται μόνο στο ψυχαγωγικό βίωμα του κινηματογράφου, αλλά με τρόπο που συνδέεται με την πολιτικοκοινωνική κατάσταση της εποχής του. Ο χώρος της κινηματογραφικής αίθουσας και η προβαλλόμενη εκεί ταινία λειτουργούν ως η επιθυμητή φυγή από τη σύγχρονη σκληρή κοινωνική πραγματικότητα, όπου κυριαρχούν οι διακρίσεις, η βία και οι διώξεις. Επίσης, το ποίημα μπορεί να χαρακτηριστεί υπαινικτικό ως προς το ότι, μέσω της υποδήλωσης της φαντασιακής φυγής που το σινεμά προσφέρει, αναπτύσσει έναν μηχανισμό άμυνας απέναντι στη σκληρή ή και αποκρουστική κοινωνική πραγματικότητα.

Ευγενικά ακουμπάμε δίπλα-δίπλα γελάμε ή συγκινιόμαστε ο διώκτης κι ο κυνηγημένος ο εραστής κι ο σύζυγος. Για δυο ώρες μοναχά μες στο σκοτάδι ήρεμοι, άγνωστοι και φιλικοί.

Τίτος Πατρίκιος, Ποιήματα, ΙΙ. 1953-1959, Κέδρος, Αθήνα 1998, σ. 135 (από τη συλλογή Μαθητεία, 1963).

Λογοτεχνικά κείμενα
Κριτικά κείμενα