Και αν δεν είναι έτσι;

Πέντε μαθήτριες της β΄ γυμνασίου πειραματικού σχολείου της Αττικής αφηγούνται την εμπειρία από τη «συνάντησή» τους με αντιφατικές ερμηνείες του ίδιου ποιήματος, αυτές που δίνουν οι φιλόλογοι και αυτή που άκουσαν από τον ίδιο τον ποιητή. Κατά τη συζήτηση, συνειδητοποιούν την εγγενή δυνατότητα των κειμένων να προσληφθούν με πολλαπλούς τρόπους, ανάλογα με την ικανότητα ή τις ανάγκες των αναγνωστών τους, και πιθανολογούν σχετικά με την ανάγκη να λάβει υπόψη της η λογοτεχνική εκπαίδευση το δεδομένο αυτό και να «αφήσει χώρο» στην έκφραση πολλαπλών αναγνωστικών ανταποκρίσεων των μαθητών, ακόμα και αν αυτές «ξεφεύγουν» από την επίσημη γραμμή.

Το ηχητικό αρχείο είναι απόσπασμα από συνέντευξη που πραγματοποιήθηκε το σχολικό έτος 2006-2007 στο πλαίσιο διδακτορικής έρευνας με θέμα τις επικοινωνιακές πρακτικές στο μάθημα της λογοτεχνίας στο γυμνάσιο (βλ. Καλούδη 2013).